Ponieważ na ulicy nie ma dostępu do internetu i by dotrzeć tam
z informacją, potrzeba realnych ludzi.

Pomysł Pomocnika powstał w Nas z chęci niesienia pomocy, a jednocześnie z potrzeby sensownego odnalezienia się w roli pomagającego w miarę własnych przekonań, wartości i możliwości.
Skala ilości potrzebujących osób spotykanych na ulicy może prowokować pytania - czy pomagać jednostkowo i bezpośrednio czy za pośrednictwem organizacji? Czy pomagać materialnie czy w sposób stymulujący, zachęcający do uruchomienia troski o siebie? A kończąc na tym jak ja się z tym czuję, że pomagam. Czy robię to aby uspokoić sumienie, czy chcę wziąć za tę pomoc odpowiedzialność.

Próbowaliśmy przyjąć perspektywę osoby potrzebującej, wyobrazić sobie jak można się czuć i w jaki sposób się jest w świecie będąc bezdomnym. W jaki sposób traktuje się informacje, skąd się je bierze, jak się je sprawdza. W jaki sposób można dowiedzieć się w takiej sytuacji gdzie jest noclegownia, gdzie można otrzymać coś do jedzenia, czy będę wiedział jak tam dojechać. Doszliśmy do wniosku, że mały podręczny przewodnik po miejscach gdzie można otrzymać konkretną pomoc oraz wskazówki dojazdu na miejsce może być przydatny w takiej sytuacji. Korzystając z aktualnych informacji urzędu miasta stworzyliśmy spis miejsc w Warszawie uwzględniając rodzaj pomocy, adres oraz dojazd. Niezależnie od tego czy ktoś decyduje się pomagać bezpośrednio materialnie, przekazanie takiego pomocnika wydało nam się czymś praktycznym, realnym i dostępnym.

Wzięliśmy więc informacje dostępne na stronach Mazowieckiego Urzędu Wojewódzkiego, poukładaliśmy je tematycznie, dodaliśmy informacje o najbliższym przystanku komunikacji publicznej, wydrukowaliśmy trochę egzemplarzy z naszych prywatnych środków, włożyliśmy do torebek foliowych i gotowe. Idea jest prosta. Pomocnik jest rozmiarów A6, więc mały, można mieć go zawsze przy sobie, a gdy spotkamy kogoś potrzebującego (np. bezdomnego) możemy mu go dać.
Teraz wystarczy wpaść do nas po egzemplarz, który możecie podać dalej...

Albo możecie go pobrać stąd i samodzielnie wydrukować.

Jak my to robimy? Plik drukujemy dwustronnie, potem zszywamy wszystkie kartki zszywaczem w pionie wzdłuż środka kartki (my dajemy 4 zszywki). Rozcinamy w poziomie wzdłuż przerywanej linii, która znajduje się na pierwszej stronie. W ten sposób dostajemy dwa gotowe Pomocniki. Wcześniejsze zszycie kartek ułatwia późniejsze ich złożenie na pół, tak by powstała książeczka. Na koniec pakujemy ją do foliowej torebki, żeby zabezpieczyć ją przed zniszczeniem gdy trafi już na ulicę.

Poniżej znajduje się plik do pobrania...