Półksiężyc (arab. 'hilal') |
Początkowo był motywem często występującym w sztuce dekoratywnej krajów muzułmańskich. Począwszy od XIX w. stał się jednym z symboli islamu. Występuje na flagach m.in.: Tunezji, Turcji, Malezji, Algierii, Libii, Singapuru, Pakistanu, Mauretanii. |
Staroegipski i grecki uroboros |
To symbol węża z ogonem w pysku, który bez przerwy pożera samego siebie i odradza się z siebie - wskazuje, że koniec w procesie wiecznego powtarzania odpowiada początkowi co dotyczy obiegu czasu, odnawiania się świata i światów, śmierci i odrodzenia. |
Święta krowa |
Wedy opisują, że poza sklepieniem nieba znajduje się niebiańska krowa - Słońce i Księżyc to jej cielaki, a ich światło to mleko niebiańskiej krowy. Zgodnie z hinduizmem, krowa to 1 z 7 matek człowieka - jako dawczyni mleka staje się jego karmicielką. |
Święte Chao |
To dyskordiański symbol uzupełniających się sił porządku i chaosu. Pięciokąt symbolizuje porządek, a jabłko niezgody - chaos; siły porządku jak i chaosu mogą być zarówno konstruktywne jak i destruktywne, zaś same w sobie nie są ani dobre ani złe. |
Kto na naszym niebie gości? - Wężownik, Asklepios |
Gwiazdozbiór Wężownika przecina na niebie gwiazdozbiór Węża, to symbolicznie Asklepios grecki patron medycyny, którego przedstawiano w towarzystwie węża. W Rzymie Askepios nazywany był Eskulapem - stąd wąż eskulapa na placówkach medycznych i aptekach. |
Sylwan w mitologii rzymskiej |
Bóg lasów i dzikiej przyrody, później uznawany za boga rolnictwa oraz opiekuna domu i majątku. Przedstawiany był jako silny starzec w wieńcu z bluszczu, z sierpem w ręku i w towarzystwie psa. Wyobrażany był także pod postacią kamienia lub drzewa. |
Krzyż Tau (krzyż św. Antoniego) |
W starożytnej Grecji-symbol siły słońca. W Egipcie widnieje na głowach posągów faraonów i bogów. W Ameryce był symbolem deszczu. Mnisi nosili laski w jego kształcie-na pamiątkę św. Antoniego Pustelnika nazywa się go również „krzyżem św. Antoniego”. |
Kto na naszym niebie gości? – Andromeda |
Córka Kasjopei. Przykuta do skały i pozostawiona na pożarcie by uspokoić morskiego potwora. W ostatniej chwili została uratowana przez Perseusza, którego stała się żoną. Po śmierci bogowie zmienili ją w gwiazdozbiór w pobliżu jej matki i męża. |
Symbol Bhavacakra - Koła życia |
Malowany przed świątyniami buddyjskimi-dzieli się na 4 koncentryczne kręgi; symbolizuje 'samsarę': nieustanne wędrowanie, kołowrót narodzin i śmierci, cykl reinkarnacji. Wierzy się, że stworzył go sam Budda, aby pomóc ludziom zrozumieć swoje nauki. |
Dwa oblicza hinduskich bóstw |
Bóstwa wedyjskie mają często dwa oblicza: pokojowe i przerażające. Te pokojowe zazwyczaj widziane są jako dzielące się mądrością a te przerażające jako jej strzegące, odganiające złe moce i chroniące granic, których ludzie nie powinni przekraczać. |
Ilmatar |
Bogini w mitologii fińskiej, której imię dosłownie znaczy "Żeński duch powietrza". Jest matką siedmiu sił przyrody. Ze związku z wiatrem i morzem poczęła Väinämöinena magicznego mędrca - bóstwo poezji i śpiewu. |
Indyjski kolam |
To symetryczny wzór o połączonym początku i końcu, usypywany z mąki co ranka przez kobiety w płd. Indiach przed wejściem do domu - ma chronić domowników i przynosić pomyślność. Mąka jest również swoistą ofiarą dla drobnych stworzeń (mrówek, ptaków). |
Kim był oryginał Gandlafa? |
To główna postać fińskiego eposu Kalevala, którym inspirował sie Tolkien. Imię jego to Väinämöinen mędrzec i czarodziej, pierwszy człowiek, który przebywał w łonie swej matki przez 730 lat i dlatego urodził się z wielką mądrością. |
Kim była Mnemozyna? |
Mnemozyna to w mitologii greckiej bogini, córka Uranosa (Nieba) i Gai (Ziemi), uosobienie pamięci. Dziewięć córek, które miała z Zeusem, było muzami olimpijskimi. Jej imieniem nazwano jedną z planetoid i gatunek motyla - niepylak mnemozyna. |
Kto na naszym niebie gości? - Kasjopeja |
Była królową Etiopii, matką Andromedy, niezwykle piękną, ale bardzo próżną. Oburzyła tym nimfy morskie Nereidy, które w gniewie sprawdziły na Ziemię powodzie. Za karę bogowie skazali Kasjopeję na wieczną wędrówkę po niebie wokół bieguna północnego. |
Mandala |
Motyw artystyczny w sztuce buddyzmu - jego tworzenie a później niszczenie jest uważane za rodzaj medytacji; to połączenie koła i kwadratu, gdzie koło symbolizuje niebo i zewnętrzność, a kwadrat sferę wewnętrzności, związaną z człowiekiem i ziemią. |
Pierwotne znaczenie symbolu swastyki |
Nazwa 'swastika' w sanskrycie oznacza „przynoszący szczęście”. Naśladuje kształtem ramion ruch Słońca (widziany z półkuli płn.), kojarzona z kultami solarnymi, jako symbol ognia i Słońca (krąg promieni), bywała symbolem bogiń, a więc płodności. |
Kim był Hellen? |
Mityczny wspólny praprzodek wszystkich Greków. Syn jedynej pary ludzkiej, która ocalała z Potopu - Deukeliona i Pirry. Zgodnie z poleceniem Zeusa para ta rzucała za siebie kamienie i tak pojawiały się ich dzieci, początek nowej lepszej ludzkości. |
Tyr jednoręki |
Jeden z głównych bogów nordyckich; bóg wojny, walki i siły, a także honoru, prawa, sprawiedliwości. Bóg "jednoręki", gdyż stracił rękę podczas próby poskromienia wilka Fenrira. Od jego imienia pochodzi angielska nazwa wtorku (Tuesday) = 'dzień Tyra'. |
Fintan z mitologii goidelskiej |
Legenda głosi, że przetrwał Potop jako łosoś przez rok przebywając pod wodą. Następnie zamienił się w orła, potem w sokoła, a na koniec przybrał postać ludzką. Żył przez 5500 lat po Potopie i był doradcą królów Irlandii, znanym jako Fintan Mądry. |
Skąd imię Umy Thurman? |
Amerykańska aktorka Uma Thurman nazwana została podobno na cześć hinduskiej bogini światła i piękna - Umy. Uma jest też manifestacją Parwati, symbolizującej łagodny aspekt mocy boga Sziwy - niszczyciela i odnowiciela. |
Drzewo oświecenia |
Drzewo, pod którym Budda doznał oświecenia to figowiec pagodowy. Od tamtej pory drzewo zwie się też drzewem oświecenia. Gatunek ten znany jest także pod jakże stosowną łacińską nazwą: ficus religiosa. |
Wisznu i Garuda |
Wisznu, hinduski bóg chroniący, dzierży w rękach muszlę, szerzącą głos boga; dysk, obrazujący koło życia; lotus, symbol spełnionego życia i berło, znaczące siłę i karę w razie braku dyscypliny. Podróżuje na ptaku Garuda, który szerzy nauki Wed. |
Złote runo |
Była to skóra wraz z sierścią mitycznego skrzydlatego, złotego barana Chrysomallosa. Podobno w rzeczywistości w niektórych krajach Azji wykorzystywano skóry baranów do wyławiania drobin złota z rzeki. Także w Polsce, w Górach Izerskich. |
Charon - przewoźnik dusz i demon śmierci |
W mitologii greckiej ten posępny starzec przewoził dusze zmarłych przez rzekę Styks - dusze musiały wiosłować, a Charon sterował łodzią. W mitologii etruskiej Charon to demon śmierci, który zabijał konającego człowieka i ciągnął go do Podziemia. |
Chiron - nieśmiertelny król centaurów |
Słynął z biegłości w sztuce lekarskiej i ogromnej wiedzy. Był wychowawcą wielu greckich herosów jak np. Heraklesa i Achillesa. Raniony przypadkowo zatrutą strzałą przez Heraklesa, po śmierci został umieszczony na niebie jako gwiazdozbiór Centaura. |
Kto na naszym niebie gości? - Orion |
Najsłynniejszy obok Wielkiego Wozu gwiazdozbiór Oriona swą nazwę otrzymał na cześć olbrzyma, syna Posejdona. Zginął on ukąszony przez Skorpiona za karę przysłanego przez Artemidę. Dlatego na niebie gwiazdozbiór Oriona wiecznie umyka przed Skorpionem. |
Celtycki Triskelion |
Symbol równowagi - trzy sploty to trzy żywioły (ogień, woda i powietrze). Ich symetryczna równowaga w naturze daje spokój, ochronę i energię życia. Każdy z nich symbolizuje kolejno ciało, duszę i umysł powiązane wspólną linią życia (koło mniejsze). |
Pyton |
Mityczny potwór-smok z Delf, którego pokonał strzałami Apollo. Jego prochy zebrał do sarkofagu i ukrył pod kamieniem nazywanym omphalos - axis mundi - pępek świata. Obok tego miejsca powstała wyrocznia delficka, w której wieszczyła Pytia. |
Satyr - diabeł |
Satyr to bóg grecki, demon leśny, bóstwo płodności, istota silnej budowy z górną połową ciała ludzką, dolną – zwierzęcą; uchodził za istotę nieprzyjazną człowiekowi, choć nie bezpośrednio mu wrogą. Satyr stał się archetypem wyobrażenia diabła. |
Słowiańska Matka Ziemia |
Mokosz bogini Matka Ziemia - opiekunka urodzaju, płodności. W folklorze przetrwała pod postacią domowego ducha opiekuńczego - kobiety o dużej głowie, która nocą przędzie wełnę. Wcześniej czczona była jako żeński aspekt porządku kosmicznego. |
Feniks - symbol wiecznego odradzania się |
Już starożytni opisywali mit o słonecznym ptaku, który raz na 500 lat przybywał do Egiptu. W Heliopolis, na ołtarzu poświęconym słońcu spalał sie by następnie odrodzić się z popiołów. W Egipcie nazywany był ptakiem Benu - wznoszącym się w blasku |
Bogini Harmonia |
Córka boga wojny Aresa i bogini miłości Afrodyty. Bogini grecka - symbol porządku, zgody i porozumienia. Harmonia z Kadmosem byli uosobieniem szczęśliwego małżeństwa, a na koniec życia zmienili się w dwa łagodne węże żyjące na Polach Elizejskich. |
Demeter - symbol urodzaju |
Jej imię możne znaczyć Meter z greki Matka i De - Ziemia. Nazywana była Panią Kłosów. Miała nauczyć ludzi uprawy zbóż i używania młyna. Jej córka Persefona na 4 miesiące w roku udawala się do Hadesu, smutek Demeter sporowadzał wtedy na Ziemię zimę. |
Epimenteusz |
Epimeteusz to brat Prometeusza. Jak często w mitologii greckiej i te postaci mają dawać naukę o człowieku. Prometeusz jest symbolem człowieka, który najpierw myśli, a później robi, a Epimeteusz działa, a potem nad tym rozmyśla. Był mężem Pandory. |
Jak Ganesha stracił swój kieł? |
Ganesha w mitologii indyjskiej to symbol mądrości i powodzenia. Przedstawiany jest jako człowiek z głową słonia, z miską ulubionych słodyczy i ze złamanym kłem. Wg legendy, Ganesha rzucił swoim kłem w księżyc, gdy ten wyśmiewał się z jego tuszy. |
Strona 3 z 5